روغن آفتابگردان باعث مسدود شدن منافذ پوست نمی شود و حاوی آنتی اکسیدان است که آن را به روغن حامل خوبی برای پوست تبدیل می کند. اما کسانی که به گیاه کهنه‌واش یا پیربهار (ragweed) حساسیت دارند بهتر است از آن استفاده نکنند.
روغن آفتابگردان حاوی چندین ماده مفید برای پوست است، از جمله:
- اسید اولئیک
- ویتامین E
- سسامول
- اسید لینولئیک
غیر کمدوژنیک
روغن آفتابگردان یک روغن حامل غیر کمدوژنیک است، به این معنی که به راحتی جذب پوست شده و منافذ آن را مسدود نمی کند. این روغن برای اکثر افراد حساسیت ایجاد نمی کند و برای انواع پوست از جمله پوست خشک، معمولی، چرب و مستعد آکنه قابل استفاده است.
آنتی‌اکسیدان‌ها
ویتامین E آنتی‌اکسیدانی است که می‌تواند به محافظت از پوست در برابر رادیکال‌های آزاد و اثرات مضر نور خورشید، مانند پیری زودرس و چین و چروک کمک کند. استفاده از محصولات مراقبت از پوست که حاوی روغن آفتابگردان هستند، راه خوبی برای بهره‌مندی از مزایای ویتامین E برای پوست به شمار می‌رود.
خوردن غذاهایی که با روغن آفتابگردان تهیه شده‌اند نیز راه دیگری است، اما روغن‌های گیاهی دیگری نیز مانند روغن زیتون وجود دارند که از نظر تغذیه‌ای ممکن است مفیدتر باشند.
سد محافظ پوست
اسید لینولئیک موجود در روغن آفتابگردان به محافظت از سد طبیعی پوست کمک کرده و باعث می‌شود پوست رطوبت خود را بهتر حفظ کند. همچنین این اسید چرب خاصیت ضد التهابی دارد و به همین دلیل برای پوست خشک و همچنین عوارض پوستی مانند اگزما مفید است.
مطالعه‌ی کوچکی بر روی ۱۹ داوطلب انجام شد که فواید کاربرد موضعی روغن آفتابگردان را با روغن زیتون مقایسه می‌کرد و نشان داد که روغن آفتابگردان در بهبود آبرسانی پوست و حفاظت از سلامت لایه بیرونی آن مؤثرتر است.
اسید لینولئیک موجود در روغن آفتابگردان، آن را برای محافظت از پوست در برابر باکتری‌ها و میکروب‌ها مؤثر می‌کند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۸ بر روی نوزادان نارس در بنگلادش انجام شد و نشان داد که استفاده موضعی از روغن آفتابگردان به طور چشمگیری مرگ و میر نوزادان ناشی از عفونت‌های بیمارستانی مانند سپتیسمی را کاهش می‌دهد.
بهبود زخم
یک مطالعه جانوری کوچک نشان داده است که استفاده موضعی از روغن آفتابگردان می‌تواند باعث بهبود سریع‌تر زخم شود. این خاصیت احتمالا به دلیل وجود اسید اولئیک در این روغن است که برای ترمیم زخم مفید است.
همچنین مطالعه جانوری دیگری که در سال ۲۰۰۴ انجام شد، نشان داد که روغن کنجد و یکی از ترکیبات آن به نام سسامول (که در روغن آفتابگردان نیز وجود دارد) در موش‌های مبتلا به سرطان پوست خاصیت شیمی‌پیشگیریانه (Chemopreventive) دارد، به این معنی که سرعت رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد. اما برای اطمینان از میزان اثرگذاری آن به تحقیقات بیشتری نیاز است.
نحوه مصرف روغن آفتابگرادن برای پوست
روغن آفتابگردان را می‌توان به روش‌های مختلفی روی پوست استفاده کرد. یکی از این روش‌ها استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌هایی است که حاوی روغن آفتابگردان هستند.
همچنین می‌توانید از روغن آفتابگردان ارگانیک و پرس سرد برای نرم کردن و ماساژ دادن پوست صورت و بدن استفاده کنید:
- مقدار کمی از روغن را مستقیم کف دستتان بریزید.
- به آرامی روی پوست ماساژ دهید تا کاملا جذب شود.
- اگر از روغن آفتابگردان برای صورت خود استفاده می‌کنید، مراقب باشید با چشمان‌تان برخورد نکند، چون ممکن است باعث تاری دید موقت شود.
- از آنجایی که روغن آفتابگردان یک روغن حامل به شمار می‌رود، برای بهره‌مندی از فواید بیشتر یا صرفاً خوشبخو کردن آن می‌توانید مقدار کمی از هر روغن طبیعی که دوست دارید به آن اضافه کنید.
اگر قصد دارید از روغن آفتابگردان برای پوست خود استفاده کنید، بهتر است از نوع ارگانیک و پرس سرد آن استفاده کنید. سایر روش های استخراج ممکن است باعث اضافه شدن مواد افزودنی به روغن می‌شود که در نتیجه خواص آن را تغییر داده یا از ارزش آن می‌کاهد.
معایب روغن آفتابگردان چیست؟
روغن آفتابگردان معمولاً برای اکثر پوست ها بی خطر است و باعث تحریک پوست نمی شود.
اگر به تخمه یا مغزیجات حساسیت دارید، ابتدا تست حساسیت انجام دهید. اگر به تخمه آفتابگردان حساسیت دارید، ممکن است بتوانید از روغن آفتابگردان بسیار تصفیه شده استفاده کنید. در صورت داشتن حساسیت به هر نوع تخمه یا مغزیجات، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. در این صورت، قبل از استفاده از روغن آفتابگردان روی پوست، انجام تست خراش توسط متخصص آلرژی منطقی به نظر می‌رسد.
ممکن است برای افرادی که به ragweed (گیاه کله‌واش یا پیربهار) آلرژی دارند مناسب نباشد. برخی افرادی که دچار آلرژی به گیاه کله‌واش یا پیربهار هستند، به روغن آفتابگردان نیز حساسیت دارند.
روغن آفتابگردان از کجا به دست می‌آید؟
گیاه
روغن آفتابگردان از دانه های گیاه آفتابگردان گرفته می شود. انواع زیادی از گل های آفتابگردان وجود دارد. اکثر روغن‌های آفتابگردان از گل آفتابگردان معمولی با نام علمی Helianthus annuus به دست می آیند.
گل‌های آفتابگردان بومی آمریکای شمالی و جنوبی هستند و قرن هاست که به عنوان یک منبع غذایی و زینتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
فرآیند
روغن آفتابگردان معمولا به روش پرس سرد به دست می‌آید. همچنین این روغن در حجم زیاد با استفاده از انواع تکنیک‌های پرس دانه و تصفیه روغن استخراج می‌شود. روغن آفتابگردان امروزه از نظر حجم تولید صنعتی در دنیا، رتبه چهارم را در میان دانه‌های روغنی به خود اختصاص داده است.
محصولات
روغن آفتابگردان که به روغن هسته آفتابگردان نیز معروف است، طیف رنگی از شفاف تا زرد کهربایی دارد.
امروزه روغن آفتابگردان در سراسر جهان برای پخت و پز مورد استفاده قرار می‌گیرد و در بسیاری از غذاهای آماده و فرآوری شده تجاری یافت می شود. همچنین در نقاشی رنگ روغن و نیز به عنوان یک ماده متشکله در محصولات مراقبت از پوست نیز به کار می‌رود.
سخن پایانی
روغن آفتابگردان یک روغن حامل غیر کمدوژنیک است که برای انواع پوست مناسب است. روغن ارگانیک و تصفیه نشده و تهیه شده به روش پرس سرد ممکن است بهترین نوع روغن آفتابگردان برای پوست باشد.
اطلاعات نوشته شده در وبلاگ و وب سایت ما فقط برای اهداف خلاقانه و آموزشی است. این اطلاعات نباید به عنوان جایگزینی برای توصیه های پزشکی استفاده شود. تمام سوالات مربوط به هر گونه مشکلات سلامتی باید به پزشک متخصص ارجاع داده شود. ما فقط افراد معمولی هستیم که عاشق آزمایش و کار با محصولات گیاهی طبیعی به منظور تقویت و ارتقای سلامتی و تندرستی هستیم. کاوش در شیوه های تاریخی و معاصر گیاه درمانی با هدف کسب علم و رضایت شخصی، برای ما لذت بخش و مایه افتخار است.
